ရယ္ဒီမိတ္ေခတ္၊တစ္ခါသုံးစနစ္နွင္႔ကြ်န္ေတာ႔္႔အေတြးမ်ား

sunday တနဂၤေႏြ ရုံးပိတ္ရက္မုိ႔ အိပ္ယာထဲ နည္းနည္းေလာက္ေတာ႔ နွပ္ေန လုိက္အုံးမယ္လုိ႔ ေတြးေနတုန္း။

အသံနဲ႕ေစားေစာစီးစီး နိွပ္စက္ေလျပီ တတီတီနွင္႔ ဖုန္းျမည္ေလသည္မုိ႔ ေကာက္ကုိင္လုိက္ေတာ႔ ခ်စ္လွစြာေသာ ညီမငယ္၀မ္းကြဲ ဒီေန႔ သူအလုပ္ပိတ္သည္မုိ႔ ပုိက္ဆံလာယူျပီး အိမ္ကုိလႊဲေပးပါတဲ႔ အဲဒါမ ခတ္ေလျပီ မသြားလုိ႕ ကလည္းမျဖစ္ သူမဆီသြားဖုိ႕ဆုိတာကလည္း ဟုိနားဒီနား နီးနီးနားနား မဟုတ္၊သူမ ေရာက္ေနသည္႔ အရပ္က ေတာက်လုိ႔ ျမိဳ႕နွင့္ မနီးသည္႔အရပ္ ကားသုံးေလးဆင္႔ဆီးမွေရာက္နုိင္သည္။

ကုိယ္ကလည္း အျပင္ဆုိ တီဆားနွင့္ တုိ႔ သလုိ သြားရမွာ သိပ္ပ်င္းသည္ ဆယ္႔မိနစ္၊ဆယ္႔ငါးမိနစ္ ကားစီရုံးျဖင္႔ ေရာက္နုိင္သည္႔ K.L ေကအယ္လ္ ျမိဳ႕ထဲေတာင္ ေလးငါးလေနလုိ႔ ေနလုိ႔ တစ္ေခါက္ မေရာက္ျဖစ္ မေလးရွား ရာသီသတု ကလည္း ရြာခ်င္ျပီဆုိခ်က္ခ်င္း ဆုိင္းမဆင့္ ဗုံမဆင္႔ မုိးရြာ လာတတ္သည္ ပူခ်င္ ျပန္ေတာ႔လည္း စားကမန္း၊ ၀ါးကမန္း ပူလြန္းလွသည္။ ကဲေတြးေနလုိ႔ ျပီးဆုံးသြား မည္မဟုတ္ ေရခ်ိဳး၊ အ၀တ္အစား လဲကာ ညီအမ နွစ္ေယာက ္ ခရီးဆန္႔ ရေလသည္။ ျမိဳ႕ထဲ ေရာက္ေတာ႕ သူမ အတြက္ လက္ေဆာင ပစၥည္း တစ္ခုခု ၀ယ္သြားရမည္မုိ႕ ျမန္မာဆုိင္ တစ္ဆုိင္ထဲ၀င္ကာ သူမနွင့္ ကုိက္ညီမည္႔ ပစၥည္းရွာ၀ယ္ရေလသည္။

သူမကအိမ္မွာ အငယ္ဆုံးမုိ႔ ခ်က္၊ျပဳတ ္မစားတတ္ ဒါနဲ႔ ရယ္ဒီမိတ္ ပစၥည္းေလးေတြရွာ၀ယ္ျဖစ္သည္။ ငပိေထာင္း ရယ္ဒီမိတ္၊ ပုဇြန္ေျခာက္နွင္႔ ငရုပ္သီးေရာသမေမႊ ရယ္ဒီမိတ္၊ ဆီ၊ ဆား အဆင့္သင့္ျဖင္႔ စားသုံးနုိင္သည္႔ လဖၻက္ အေၾကာ္စုံရယ္ဒီမိတ္......ရယ္ဒီမိတ္....ရယ္ဒီမတ္အစုံနွင္႔ သူမ ဆီသြားမည္႔ကားေပၚ လက္မွတ္ ျဖတ္ျပီး ကားေပၚ ေရာက္ေတာ႔ ဒီရယ္ဒီမိတ္ ပစၥည္းေလးေတြ ကုိင္ျပီး က်ေနာ္ေရာက္ေနတဲ႔ ရယ္ဒီမိတ္ေခတ္ထဲ ေလွ်ာက္ၾကည္႔ရင္း ျပန္သုံးသပ္မိသည္။ က်ေနာ္႔မိခင္၊ဖခင္တုိ႔ ေခတ္တုန္းက ဆီရွိလုိ႔လည္းဆန္မျဖစ္ ဆီျပီးမွ ဆန္ တဆင္႔ျပီး တဆင္႔
သြားမွ စားေသာက္ဖြယ္ရာတစ္ခုျဖစ္လာတယ္။

ယေန႔ ေခတ္မွာေတာ႔ ဆီ၊ဆန္၊ဆား အဆင္သင္႔ ရယ္ဒီမိတ္ေခတ္ျဖစ္လာသည္။က်ေနာ္တုိ႔ေတြ သဘာ၀ကုိလည္း သဘာ၀ အတုိင္းလက္မခံၾကေတာ႔ ရယ္ဒီမိတ္ေခတ္နွင္႔အညီ သီးပင္၊စားပင္၊သစ္ပင္တုိ႕ကုိ ျမန္ျမန္ဖူး၊ျမန္ျမန္ပြင္႔၊ ျမန္ျမန္သီး ၊ ျမန္ျမန္ၾကီး ရင္႔လာဖုိ႔ ရယ္ဒီမိတ္စားသုံးနုိင္ဖုိ႔ ေဟာ္မုန္း ဓါတ္ေပးကာ ရုကၡေဗဒကုိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ
ဖန္တီးယူလာၾကတယ္။ ဒါ႔အျပင္ က်ေနာ္ တုိ႔ေတြ ဒီကေန ဟုိလုိရာ ေရာက္နုိင္ဖုိ႕ အသံထက္ျမန္တဲ႔ အလ်င္ကုိ အသုံးျပဳလာၾကတယ္ ဒီဂ်စ္တယ္ Digital နည္းကရိယာေတြ ပါထြန္းကား လာေတာ႔ အရင္တုန္းကဆုိ ကင္မရာ Camera ဆုိ ေရးေဆးဖလင္ကေန ယေန႔ေခတ္မွာၾက ခုရိုက္ခုဓါတ္ပုံရနုိင္တယ္၊ ေဟာ phone ဖုန္းေတြဆုိလည္း ၾကိဳး ျဖင္႔ ဆက္သြယ္ရာကေန ၾကိဳးမဲ႔ ၊လမ္းခရီး ဆက္သြယ္ သြားလာေရး ယာဥ္ေတြ အရင္ကတုန္းကဆုိ တစ္ေန ရာကေန တစ္ေနရာသြားဖုိ႔ ဆုိတာ ေစာင္႔ဆုိင္း ေနရတယ္။ ေက်ာက္မီးေသြး နွင္႔ ခုတ္ေမာင္း ေနရတဲ႔ မီးရထား ေတြဟာ ယေန႔ ေခတ္မွာေတာ႔ သံလုိက္ လွ်ပ္စစ္ နည္းပညာေတြန ဲဲဲဲဲ႔ထိန္းခ်ဳပ္ သူမဲ႔ေအာ္တုိဂီယာေတြနဲ႔ေျပးဆြဲေနၾကတယ္။ (ခြ်င္းခ်က္ ျမန္မာျပည္႔မွာေတာ႔ မရွိေသးပါ)ရယ္ဒီ မတ္ေခတ္နွင္႔ တေျပးညီ က်ေနာ္တုိ႔ေတြ အခ်ိန္မရွိ၊အခ်ိန္ကုိ ေလာက္ငွစြာ သုံးစြဲဖုိ႔ဆုိတာ အခ်ိန္ ရွားပါးလာတာနွင္႔အမွ် ကမာၻၾကီးကလည္း ေခတ္နွင္႔ တေျပးညီ ျမန္ျမန္ျဖစ္၊ ျမန္ျမန္ပ်က္၊ျမန္ျမန္ျပီးဆုံးသြားေစဖုိ႔ တြန္းအားေပးေနသလား။ အခ်စ္ကုိျဖစ္ အမုန္းကုိျဖစ္ ေစ အခ်ိန္ယူကာ ေစာင္႔ဆုိင္း မေနၾကပဲ ျမန္ျမန္ အေျဖကုိ ရယူလုိၾကတယ္။အခ်စ္ကုိ သုံးနွစ္၊သုံးမုိး မေစာင္႔ၾက ေတာ႕ ရယ္ဒီ မိတ္ေခတ္နွင္႔ အညီ အခ်ိန္ မရွိရွားပါးလာေသာ က်ေနာ္တုိ႔ေတြရဲ႕ ေန႕စဥ္ ဘ၀ေတြထဲမွာ ဘ၀ရဲ႕ ရသ၊သုတ၊ ေသာက ေတြကုိ ခံစားဖုိ႕ က်ေနာ္တုိ႔ေတြရဲ႕ ဆႏၵေတြကုိ ျဖည္႔ဆည္းနုိင္ဖုိ႕ ျပီးျပည္႔စုံဖုိ႔ ဆုိတာ တစ္စ တစ္စနဲ႔ဆုံးရွံဳးလက္ေျမာက္လာၾကရတယ္။

ရယ္ဒီမိတ ္ေခတ္ၾကီးထဲမွာ တစ္ခါသုံးစနစ္ က်ေနာ္တုိ႔ လူ႕အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းေတြ တစ္ခါသုံးတန္ဆာ ပစၥည္း ေတြ ထြန္းကားလာတာနွင္႔ အမွ်အလွဴ၊ မဂၤလာ၊ စ်ာပန ဧည္႕ခံပြဲေတြမွာ ေရွ႔လူ စားလုိ႔ ေနာက္လူေတြကေစာင္႔ ဆုိင္း ေနစရာမလုိ တစ္ခါသုံး ပန္ကန္၊ခြက္၊ဇြန္းဆြဲလုိ႔ ရယ္ဒီမိတ္ေကာ္ဖီ၊မုန္႔အခ်ိဳအခ်ဥ္ မ်ားစြါကုိ လြယ္လင္႕တကူ စားသုံးလာနုိင္ၾကတယ္။ရယ္ဒီမိတ္ေခတ္ၾကီးထဲမွာ တစ္ခါသုံးပစၥည္းေတြနွင္႔ က်ေနာ္တုိ႕ေတြယဥ္ပါးလာနွင္႔ အမွ် က်ေနာ္တုိ႕စိတ္ဓါတ္ေတြပါ တစ္ခါသုံး စိတ္ဓါတ္ေတြနွင္႔ ပါထပ္တူၾကလာၾကတယ္။ တစ္ခါသုံး စိတ္ဓါတ္ေတြနွင္႔ ေစတနာ ဆုိတာ အေရာင္မြဲလုိ႔ ၊သစၥာတရားခပ္ပါးပါးနဲ႔ေမတၱတရားဆုိတာလည္းဘာမွန္းမသိၾကေတာ႔ပါ။

ေမတၱာအားျဖင္႔
ခုိင္နုငယ္(၀၉.၅.၂၀၁၀)
ေရးမိေတြးမိတာေလးပါဗ်ာ.....