ေဖေဖ

ေဖေဖ
သမီးခုတေလာ ခဏခဏ
ေနမေကာင္းျဖစ္တယ္။
ျပီးေတာ႔ေလ…………
ခဏခဏလည္း အပူေလာင္တယ္
မီးဆုိတာ အပူေလာင္တတ္တယ္လုိ႔
ေဖေဖ ေျပာမွာလားဟင္!!!
သမီးေလ ေျခေဆာ႔လက္ေဆာ႔
မီးပ်ိဳခဲ႔တာ မဟုတ္ပါဘူး။
ပူမွန္းသိရက္နဲ႔ တယုတယပ်ိဳးခဲ႔မိတာပါ။

ေဖေဖ………
အနီးအေ၀း အကြာအေ၀းဆုိတာ
စိတ္နဲ႔ပဲ ဆုိင္တယ္တဲ႔ ျဖစ္နုိင္ပါ႔မလားဟင္!!!!
ဒါေပမယ္႔ေလ….
စိတ္ကုိ စိတ္နဲ႔လွည္႕စားခံရတာ အဆုိးဆုံးပါပဲ။

မိန္းမတုိ႔ရဲ႕ ပူေဆြးေသာကက ေႏြမုန္တုိင္းလုိပဲ
တုိေတာင္းသေလာက္ ျပင္းထန္တယ္တဲ႔
ဟုတ္မွာပဲေနာ္…..
ခံစားမူ႕ကုိ လြယ္လင္႔တကူ ထုတ္မျပတတ္ဖုိ႔
ေယာက်ာ္းဆန္ဆန္ ေနနည္းဆုိတဲ႔
ေဖေဖ႔ရဲ႕ သင္ရုိးညြန္းတမ္းေတြထဲ
ေနသားတက်ရွိေနခဲ႔ေပမယ္႔
က်ေနာ္……က်ေနာ္လုိ႔ နာမ္စားသုံးလုိက္ရတဲ႔အခါတုိင္း
သမီး နွလုံးသားကေတာ႔ မိန္းမသားဆန္ေနခဲ႔တယ္။

ေမတၱာဆုိတာ အသြားအျပန္ ရွိေပမယ္႔
တုိက္ရုိက္ အခ်ိဳးက်ခ်င္မွ က်တယ္ဆုိတာ
ဟုတ္မွာပဲေနာ္……
သမီး လူလားမေျမာက္ေသးဘူးလုိ႕
ေဖေဖ အျပစ္တင္ေနမလားဟင္ !!!
သမီးက ေဖေဖ႔သမီးပါ
အပုိေတာင္းရမွာ ရွက္ရြံ႕တတ္သေလာက္
ေပးသေလာက္ေလးေတာ႔ ျပန္လုိခ်င္မိတယ္။


(Blog ကလည္း မေရာက္တာၾကာလုိ႔ သစၥာမရွိေတာ႔ဘူးရယ္ :) ....ပုံတင္တာ ဘယ္လုိမွ တင္မရ၀ူး :( :(


ေမတၱာအားျဖင္႔
ခုိင္နုငယ္

ကမာၻတစ္ျခမ္းမွ အလြမ္းည

မီး႐ွဴးမီးပန္းလို
တလက္လက္ေတာက္ေနတဲ့ အလြမ္းေတြနဲ႔
ဟိုဟိုဒီဒီ လမ္းထ ေလွ်ာက္မိတယ္
ဒီဘက္ ကမာၻျခမ္းမွာေတာ့
မသိမသာ အကန္းပါလား

ဆီမီးခြက္ထဲက မီးစာလို
တလက္လက္ ေတာက္ပခြင့္လည္းမရခဲ့

မီးပံုးပ်ံေတြလို
ငါ့စိတ္ကူးေတြ လႊတ္တင္မိတယ္

ေဗ်ာက္အိုးေတြ
တေဗာင္းေဗာင္း ေဖာက္ေနသလိုပါပဲ
ငါရင္ေတြ တေျဗာင္းေျဗာင္း ေပါက္ေနခဲ့တယ္

ဟိုဘက္ ကမာၻျခမ္းမွာေတာ့
ဘုရားသြား ေက်ာင္းတက္
ေခတ္အဆက္ဆက္ ကန္ေတာ့ခန္းေတြနဲ႔
ရပ္ကြက္လမ္းေတြလည္း အလင္းဆန္းေနေတာ့မယ္

ငါတို႔ရပ္ကြက္လမ္းက ကာလသားေတြ
ဘႀကီးသာေဖ ေလာ္နဲ႔
ကာရာအိုေက ေအာ္လို႔
အေပ်ာ္ႀကီး ေပ်ာ္ေနေရာ့မယ္

ငါတို႔အိမ္မွာလည္း
အေဖ့တပည့္ေတြက
အေဖ့ကို လာကန္ေတာ့လို႔
ၾကြက္နီတစ္ေယာက္
ေဗ်ာက္အိုး ေဖာက္ေနေရာ့မယ္

ဒီဘက္ ကမာၻျခမ္းမွာေတာ့
မီး႐ွဴးမေဖါက္ မီးစာမေတာက္ဘဲ
ကိုယ့္ဖေယာင္းနဲ႔ကိုယ္ ေတာက္
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကိုယ္ ေဗ်ာက္အိုးေဖာက္ခဲ့ေပါ့

ရင္ဘတ္ေပါက္နဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ေနသည္။

ေလျပည္ (၅-၉-၂၀၀၉၊ ည ၁၁း၄၅)

နွစ္သက္မိေသာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္


ေမတၱာအားျဖင္႔
ခုိင္နုငယ္