“ဘာမွ မဟုတ္ရင္ ဘာကုိမွမေျပာေၾကး”

ခက္တယ္ကြယ္~~~

နွလုံးသားဟာ ပလတ္စတစ္စကၠဴတစ္စမွ မဟုတ္ပဲ။

ပကတိခံစားနုိင္စြမ္းရွိရဲ႕….

ခက္တယ္ကြယ္~~~

အစေတးခံ ေလာင္းကြ်မ္းပစ္လုိက္ရေအာင္

နွလုံးသာဟာ ထိရွနာက်င္ဖူးရဲ႕

ခက္တယ္ကြယ္~~~~

သတိရေနတယ္ တဖြဖြေရရြတ္တတ္ရုံျဖင္႔

ကုိယ္႔ကုိယ္ ကုိ ညာတတ္ျခင္းက လြတ္ေျမာက္ျပီထင္ၾကရဲ႕

ခက္တယ္ကြယ္~~~~

ခ်စ္တယ္လုိ႔ ေဖာေဖာသီသုံးနုိင္ၾကသေလာက္

ခ်စ္ျမတ္နုိးျခင္းအနက္က် အကၡရာေလာက္ပဲ သိတတ္ၾကရဲ႕

ခက္တယ္ကြယ္~~~~

အမွတ္တရလုိ႔ တဖြဖြေျပာျပီး

အမွားတစ္ရပ္ကုိ က်ဴးလြန္တတ္ၾကေသးရဲ႕

ခက္တယ္ကြယ္~~~~

ခက္တယ္ကြယ္~~~~

ခက္တယ္ကြယ္~~~~

                                               ဘာမွ မဟုတ္ေသးရင္ ဘာကုိမွ မေျပာေၾကး!!!!!

              ခုိင္နုငယ္

“ရုိးရုိးေလးဆုံးသြားတဲ႔ ပုံျပင္”

ရုိးရုိးေလဆုံးသြားတဲ႔…… ပုံျပင္ေလးပါကြယ္!

သတိရစရာေတြ….ဓါးစာခံက်န္ေနရုံကလြဲလုိ႔ေပါ႔…

ကႏၱာရထဲမွာပြင္႔လာတဲ႔ ေကာင္းကင္ကုိမွ ၾကယ္လုိသီခ်င္မိတဲ႔

ေကာင္မေလးမွာေတာ႔ ရြက္ေျခာက္ေတြလုိ ေကာ႔ပ်ံေကြးေကာက္ေနရဲ႕ကြယ္~

အေပ်ာ္တမ္းလာေခါက္တဲ႔ သစ္ေတာက္ငွက္ေလးရယ္ ေသာကေတြရင္းစားမလုိပါဘူး~

ထုတ္ခ်င္းေပါက္သြားတဲ႔ နွလုံးသားကုိက….. မမုန္းရက္ခဲ႔သူပါ

တစ္ခါတစ္ရံဆုိ အေတြးဂယက္နဲ႔ကုိယ္႔စိတ္ကုိ ယကၠန္းခတ္ပစ္လုိက္မိတယ္~

ကြ်န္မေရးေနက် ကဗ်ာလုိ ရွင္႔အခ်စ္ေတြကုိ ျပန္စာစီၾကည္႔ဖုိ႔ ရမလားရယ္လုိ႔ေပါ႔..

ဒါေပမဲ႔လည္းကြယ္!.......ကုိ ေရ ရွင္႔အခ်စ္ကသက္တန္႔ျဖစ္ခဲ႔ရင္ေတာင္မွ

အသားမက်တဲ႔ ေဟာဒီရင္ဘတ္မွာ အလြမ္းေတြေခ်ာ႔မရေသးဘူးကြယ္..

ေပ်ာ္မိေပ်ာ္ရာပ်ံပါေစေတာ႔ကြယ္…..

ကြ်န္မမွာသာ အလြမ္းကုေဋကဋာနဲ႔ျပတုိက္ထဲက ဒဏ္ရာတစ္ခ်ိဳ႕ကုိ

အခ်ိန္ေတြနဲ႔ ခုိးစိမ္ေနလုိက္မယ္….. မလြမ္းသလုိေပါ႔!!!!!

*အစ္ကုိရင္းတစ္ေယာက္လုိ ခင္မင္ေလးစားရပါေသာ ကဗ်ာ ဆရာျမဴမင္းလြင္ထံမွ

ရင္ဘတ္အငွားျဖင္႔ လက္ေဆာင္ ေရးေပးခဲ႔ေသာ..ကဗ်ာ*